Rezerwat położony jest w Górach Słonnych, na granicy gmin Lesko i Sanok, na zboczu ponad miejscowością Manasterzec.
Celem ochrony jest „zachowanie ekosystemu leśnego, obejmującego zbiorowisko żyznej buczyny karpackiej wraz z cennymi gatunkami flory i fauny”. Zachował się tu tzw. wariant wilgotny buczyny karpackiej z okazami wiekowych jaworów.
Rezerwat obejmuje stare lasy z drzewostanem głównie bukowym, ale z lokalnie dużym udziałem jaworu, z udziałem także klonu, paklonu i wiązu górskiego. Według opisu opublikowanego przez RDOŚ „Na wybitne walory przyrodnicze i krajobrazowe składają się: zwarty starodrzew, z wysoko osadzonymi koronami oraz licznymi złomami i wywrotami starych okazów, głębokie, malownicze doliny potoków o charakterze wciosowym oraz bogate gatunkowo runo z dominującą miesiącznicą trwałą. Szczególnie atrakcyjna jest północno-wschodnia część rezerwatu, którą porasta zwarty, wysoki starodrzew z niewielką ilością młodego pokolenia, z malowniczymi złomami i wywrotami przywodzące na myśl las pierwotny”
Starania o objęcie tego terenu ochroną rezerwatową były już czynione na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku, a w 2016 roku uznano go za ostoję ksylobiontów.
Rezerwat nie jest udostępniony turystycznie. Przy północno-wschodniej granicy biegnie czerwony szlak turystyczny PTTK, żółty szlak spacerowy prowadzący na szybowisko w Bezmiechowej Górnej oraz szlak konny.
